Er wordt wat af getwijfeld. Wouter Vandenhaute bij of weg bij Anderlecht? Me Belg of Nederlander voelen? Mag je als deelnemer tijdens Tournee Minerale wel of niet de reclamesokken van Duvel dragen? Is het behalen van zilver geen goud of geluk met de tweede plaats? Onder voorwaarde valt hier wel een keuze te maken. Is de finish (zeer) close, dan is het depressief geen goud, bij een groot verschil trots mooi blinkend zilver. Eens deed ik mee aan een provinciaal (Utrecht) interscolair atletiek kampioenschap voor min 16 op de kilometer, 2,5 rondjes. Na van echte atletiekers afgekeken warming up oefeningen, en het startschot, gaat de hele horde er als een speer vandoor. Dan al met de tong op de schoenen passeer ik de een na de ander, net voor het uitkomen van de laatste bocht moest het nummer drie eraan geloven. Want bijna met het zwart voor de ogen zag ik de winnaar in de verte, op 50 meter !), zijn handen in de lucht steken. De zilveren medaille ligt nog steeds ergens in de la. Had ik mediatraining gehad zou ik tegen de interviewer nooit zeggen ‘ik vind’, maar ‘ik denk’. En, hoewel compleet uitgewoond, zou ik zeggen dat ik me geamuseerd mijn rondjes gelopen had.

De afstand in het klassement tussen Felco Gavere en de kampioen van straks is zo groot dat er van huilen om het niet zelf behalen daarvan geen sprake zal zijn. Afgelopen zaterdag is Eevoc Ertvelde de tegenstander. Wordt de kloof vergroot of verkleind?

In de eerste set van de reservematch maakt Peer Jan indruk met zijn opslagdruk. Maar ook met zijn vrijwel perfecte passes. Zijn beste prestaties van het seizoen. Het is een vinnig evenwichtig partijtje, tot bij 21 – 21 Eevoc met een opslagmisser Gavere hulp biedt, dat met vervolgens 25 – 22 orde op zaken stelt. Set twee biedt spektakel. Bij 3 – 4, haalt Thijs zijn venijnige opslagwapen boven. Eevoc krijgt de bal niet meer goed bij hun goede passeur, en ook het blok is een zeef. Als dan dezelfde Thijs op pure ervaring een drukbal boven het net wint, gaat het in dezelfde rotatie naar 8 – 5. Peer Jan kilblokt, en speelt werkelijk iedereen goed aan. Eevoc ziet zich overal aan het net gepasseerd worden, van 13 – 11 naar 19 – 12. Het vertrouwen bij de tegenstanders is helemaal weg: 25 – 15.

Een frivoleke: Theo opposite. De derde set biedt nervositeit. Gavere zet de 5 – 6 achterstand in een ruk om naar 8 – 7. Eevoc kan dat ook; van 10 – 9 naar 10 – 12. Dan blijkt Gavere de zilveren kampioen flipperkastvolley: 13 – 15.

De tribunes lopen vol. Bij Gavere wordt aan werkelijk alles gedacht. Een professionele club. Nu laat het Stef in een rood wedstrijdtruitje opdraven, suggererend basisaanvaller te zullen zijn. Passeur Tiebe, libero Sven, een hitters Ewout, Theo, Elouan, Jacob, en Arthur gaan het doen. Eevoc beschikt over veel meer lengte dan de thuisploeg, maar stellen op een enkele speler na de kleinste op. Naar het waarom laat zich raden. Dat zullen ze weten. Ewout begint vertrouwd: keihard in het blok. Wat zou het mooi zijn juist die eerste bal te leggen. Al was het alleen maar om daarmee van meet af onzekerheid bij de tegenstander te voeden. Gavere wil winnen en zet zich direct in de hoogste versnelling. Van 1-2 naar 5 – 3 in dezelfde positie. De toon is gezet. De een na de andere kogelopslag ontploft op de Eevoc-receptiearmen. Het een na de andere Gavere-blok laat nauwelijks iets passeren. Tiebe spreidt met passes van mooie hoogte de aanvallen, waardoor Eevoc zich in een schiettent voelt. Opvallend is het puike werk van Jacob en Arthur, die daarmee hun optreden van de vorige match doen vergeten. 25 – 15.

Een vrolijk Gavere gaat op elan verder. In een opslagreeks gaat het van 7 – 4 naar 14 – 5. Eevoc is receptioneel volkomen onmachtig. Steeds weer de te gespannen armen, waardoor keer op keer ook het plafond getest wordt. De kopjes van de bezoekers gaan langzaam maar zeker hangen, en Gavere geeft ze geen enkele opbeurende mogelijkheid: 25 – 14.

Set drie bracht iets meer spektakel, met de nadruk op iets. Elouan doet zijn krachtige aanvallen via de handen van het blok, een dubbele of niet maakt hem niet uit. Arthur blijft snoeihard in het midden doorkomen. En Yentl (!) heeft zijn zere duim niet nodig om aanvallend uit te halen gelijk de beste op het plein. De sprongopslagen van grote klasse bepalen echter ook deze set het verschil. Ja, dit keer ook die van Ewout. Zelfs een heuse ace. 25 – 17.

Het jeugdige en minder ervaren Eevoc verlaat gedesillusioneerd het terrein. Een eindyell kan er niet meer vanaf. Gavere weer eens een deugddoende overwinnaar. Geen twijfel mogelijk.